Evvelki asırda boynuzlu diyen, Hele bu zamanda gör boynuzluyu. Kadın öldürmeyi marifet sayan, Dön de aynalardan sor boynuzluyu. Namus kayıp oldu; ar kayıp oldu, Her şey ayan oldu; sır kayıp oldu, Ana kayıp oldu; yâr kayıp oldu, Birin’al birine vur boynuzluyu. İnternete mahkûm körpe kuzular, Her tarafta okur sapık yazılar, Okumaya Devam Et
Boşa bülbül leyin feryat eyleme, Gülün gazelinden sana ne gönül. Eşref gibi deryaları boylama, Deryanın selinden sana ne gönül. Engelli, enginli, yüksek başı var, Dört mevsim tipili, karlı kışı var, Belki sevdiği var; belki eşi var, Dağın maralından sana ne gönül. Sen getirdin ömrümüze viranı, Doktor mu ki bu yaranın Okumaya Devam Et
âşık boşa gün eyleme gününü, Ettiğin ah vahı bir kenara yaz. Hatırdan çıkarma Leylâ Mecnun’u, Selvi’yi, Emrah’ı bir kenara yaz. Sümman gibi yâr ardından gez eyle, Bazı niyaz eyle; bazı kız eyle, Yunus ol da; baldan tatlı söz eyle, Cenneti, berzahı bir kenara yaz. Dile gelmese de dosttan çektiğin, Dost Okumaya Devam Et
Kime sorsam yoktur aşkın tarifi, Dediler bir mürşit kâmile danış. Çok aradım bulamadım ârifi, Bâri ikrarında amile danış. Bulmadı bu yara tabipten derman, Gecemi günümü eyledi harman, Sana Hakk’tan gelmiş dostum bu ferman, Ondan gayrısına cahile danış. Sen Garipoğlu’sun buymuş emelin, Hakikât aşkından mamur temelin, Kapısında bende olup kemâlin, Gerçek Okumaya Devam Et
âşığın dünyada seveni yoktur, Bir başına kabre sarılır gider. Derde derman kılmaz ne dost, ne doktor, Ancak kendisine yâr olur gider. Sev diye buyurdu yaradan Hüdâ, Nedendir ettiler gönülden cüda? âşığın sözleri olmaz beyhude, O da kalanlara sır olur gider. Hastaya ilaçtır dostun sohbeti, Hiç olur mu sevenlerin nefreti? Ölmeden Okumaya Devam Et
Ben affetsem senin suçun, Yıllar affeder mi seni? Ok eyledin siyah saçın, Teller affeder mi seni? Gerçekleri buyurursan, Candan kini sıyırırsan, Ettiğini duyurursan, Kullar affeder mi seni? Sılam bana diyar gurbet, Bulmadım senden muhabbet, Söyle ey bre muhannet! Diller affeder mi seni? Çoğaldı saçımın akı, Demiştin aşkımız baki, Garipoğlu’m gözümdeki, Okumaya Devam Et
Geceler aşığın belası derler, Uyku nedir bilmez gözü aşığın. Sanki cehennemdir bastığı yerler, Dinmez bedeninden sızı aşığın. Kimi zaman mecnun gibi del’olur, Şirin diye dağlar delen el olur, Kamber olup bir Arzu’ya kul olur, Kerem sazı, bülbül sözü aşığın. Dağ dağa kavuşsa aşık kavuşmaz, Gam kasavet hiç başından savuşmaz, Akîl Okumaya Devam Et
Kadir Mevla’m senden budur dileğim, Dünyada tutacak dal gönder bana. Neden uçmaz oldu gönül meleğim? Kırılmadık kanat, kol gönder bana. Ağır olur dostun dosta sillesi, Temelden yıkıldı gönül kalesi, Aldatmadan kör şeytanın hilesi, Hep seni anacak dil gönder bana. Huzura varmaya yüzüm yok amma, Rahman ve Rahim’sin kula daima, Her Okumaya Devam Et
Anne ben gidiyorum asker oldum vatana, Dileğim layık olsam ecdadıma atama. Sevdiceğim ardımdan karalar bağlamasın, Saklasın gözyaşını ah çekip ağlamasın. Bir hain pusu buldu nöbette canımızı, Mateme garkeyledi aziz vatanımızı. Elimde silahımla bu gün de nöbetteyim, Üzülme anneciğim İnşallah cennetteyim. Babam gözyaşlarını içine akıtmasın, Son arzum dostlarımdan beni hiç unutmasın. Okumaya Devam Et
Niye her işimiz terse yorulmuş? Zenginler yaşıyor fukara gibi. Sanki hamurumuz kille karılmış, Sahtekar ustanın duvarı gibi. Kopyayla karışmış nerde asıllar? Bozulmuş töreler; eski usuller, Yarınlardan umut kesmiş nesiller, Kurumuş toprağın pınarı gibi. Garipoğlu’m sözden cayan ağalar, Haramı helalden sayan ağalar, Yoksulun hakkını yiyen ağalar, Kıvırır meydanda Shakira gibi.