Yazar: Nefreti bırakıp; sevgiye kolu,
Sarmayınca mutlu olamaz insan.
Muhabbet bağından bir demet gülü,
Dermeyince mutlu olamaz insan.
Gözetmeden mezhebini, ırkını,
Kabul eyle her insanın farkını,
Bu kahpe düzenin zulüm çarkını,
Kırmayınca mutlu olamaz insan,
Dost için akmasa gözünün yaşı,
Paylaşmak bilmese bir lokma aşı,
Hakk rızası için secdeye başı,,
Varmayınca mutlu olamaz insan.
Garipoğlu’m sorsan bir dost hatırı,
gözetmeden bir menfaat, getiri,
Hayır için bir zekat bir fıtırı,
Vermeyince mutlu olamaz insan.