Ben gurbet eldeyken dertli sılanın,
Bacası tüttüğü aklıma geldi.
Bin hâlini çektim derdin çilenin,
Canıma yettiği aklıma geldi.

Ana şaştım gayretine kaderin,
Müptelâsı etti beni kederin,
Ben ağlarken dost sandığım ellerin,
Yan gelip yattığı aklıma geldi.

Dost var mı ki kime dökem içimi?
Kerem’den, Ferhat’tan bildim suçumu,
Feleğin dört yana alıp göçümü,
Savurup attığı aklıma geldi.

Menendini bulan var mı hurinin,
Hediyesi firkât bana yarının,
Lâf anlamaz, hâlden bilmez birinin,,
Ummana ittiği aklıma geldi.

Biçti bizi şu kaderin hızarı,
Acep bize değdi kimin nazarı,
Eşref gibi çok âşığın mezarı,
Kaybolup gittiği aklıma geldi.

Mesken ettim her gün aşkın bezmini,
Âşık olan bilir aşkın ilmini,
İnsan, insanlığa edip zûlmünü,
Nefsini sattığı aklıma geldi.

Garipoğlu’m divaneler barkında,
Gâvur yunar gözlerimin arkında,
Bir zalimin beni aşkın çarkında,
Çiğneyip yuttuğu aklıma geldi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir