Yazar: Zalim poyraz esti gönül dağımda,
Rüzgarım yerini kara bıraktı.
Murat ettim en körpecik çağımda,
O da gül sinemde yara bıraktı.
Ne muradım aldım; ne bir gün gördüm,
Her gece ağladım; sineme vurdum,
Ömrümü bir yârin yoluna serdim,
Yaktı yüreğimi nara bıraktı.
Bazı gün inledim, bazı sızladım,
Hep onu düşledim; onu izledim,
Yar adını benden bile gizledim,
Şu Garipoğlu’nu zara bıraktı.