Yazar: Ana katmerlendi sinem ateşi,
Değme volkanlara taş çıkarıyor.
Var mı ki dünyada sevdamın eşi?
Mecnun’u, Kerem’i boş çıkarıyor.
Yüreğimde pare pare sızı var,
Dört yanımda nazlı yarin izi var,
Ömrümün ne yazı, ne de güzü var,
Cümle mevsimimi kış çıkarıyor.
Ana beni gören deli sanıyor,
Yüreciğim alev alev yanıyor,
Göz pınarım tufan sele dönüyor,
Sanki deryalara yaş çıkarıyor.
Mevla’m kaderimi yazmış karadan,
Yaktı beni sevda denen çıradan,
Nasip aldım Eyüp’teki yaradan,
Sardıkça yeniden baş çıkarıyor.
Garipoğlu’m unutturdu adımı,
Kutuplar söndürmez sevda odumu,
Almadım dünyada bir muradımı,
Yine hayalimi düş çıkarıyor.