Her kulun var malı mülkü cihanda,
Benim yolcu geçmez kervanım kaldı.
Gelen gider elbet kalmaz bu handa,
Harabeye dönmüş viranım kaldı.
Bilirim bu hayat birgün bitecek,
Dostlar üzerime toprak atacak,
Mezarım üstünde kuşlar ötecek,
Padişahtan ölüm fermanım kaldı.
Gece gündüz vuslatını bekleyen,
Bu aşkın derdini omza yükleyen,
Gizli sırrım yâd ellerden saklayan,
Garip’im âfet-i devranım kaldı.