Yazar: Mecnun Leyla için çölleri aştı,
Ondan beter oldu benim hallarım.
Ağustosta üzerine çığ düştü,
Viran oldu has bahçemde güllerim.
Hasret mapus etti beni yurdumda,
Mutlu günler hayal oldu ardımda,
Kerem gibi sevdam da çok; derdim de,
Harmanlarda savruluyor küllerim.
Toprak oldum; ayaklarda ezildim,
Şiir oldum; hece hece yazıldım,
Yaz ayında vurgun yedim; bozuldum,
Boş boşuna heder oldu yıllarım.
Garipoğlu’m yoktur kavl-i kararım,
kayıp olmuş benliğimi ararım,
Yaprağı dökülmüş dalsız çınarım,
Lâl oldu konuşmaz şimdi dillerim.