Sen de parelendin aşkın elinden, Sevda ne belâymış. Oy Çobanoğlu! Çok çektin mi nadanların dilinden? Yaşamak çileymiş. Vay çobanoğlu! Kapıldım giderim aşkın nuruna, Ben de yandım; o Kerem’in nârına, Canın alsa bile nazlı yârine, Âşıklar köleymiş. Hey Çobanoğlu! Almadım dünyadan tek muradımı, Hoyrat eller alevledi odumu, Ozanların meclisinde adımı, Yazıp Okumaya Devam Et
Ya Rab aşk elinden biçare gönlüm, Sevdiğine pişman oldu gör beni. Heba oldu aktı gitti şu ömrüm, Eşim dostum düşman oldu gör beni. Gönül bağlarımda güller devrildi, Yaz baharım kara kışa çevrildi, Yüreciğim pare pare savruldu, Nadan elde harman oldu gör beni. Bülbül uçtu; baykuş kondu dalına, Derman mı yok Okumaya Devam Et
Yaradanım arzu hâlim sanadır, Yüreciğim bin bir yerden kırıldı. Aşkın oku gül sinemi kanatır, Bağrım kalbur oldu; kanı serildi. Emrah gibi zindanlarda yatmadım, Eller gibi yalan ikrar etmedim, Kerem olup; yandım amma tütmedim, Efkârımdan karlı dağlar yarıldı. Yaban oldu yaptığımız balımız, Sılada gurbete düştü yolumuz, Açılmadan soldu; gonca gülümüz, Baharı Okumaya Devam Et
Bu dünyaya gelen aşık onmamış, Söyle hangi ozan gülmüş Reyhani? Çarkı devran gül yüzünü dönmemiş, Daim gam sazını çalmış Reyhani. Sen de çektin gafillerin dilinden, Göç eyledin çok sevdiğin elinden, En sonunda geçtin ecel yolundan, Sen gideli hayli olmuş Reyhani. Ömür boyu figan ile süründün, Nadanlara sanki düşman göründün, Yıllar Okumaya Devam Et