“Ağlar koyup gitti beni o gelin.” Diye bir türkü yakmıştı dertli bir ozan; Göçüp giden yarinin ardından. Aklıma düştü puslu bir gecenin içinde. Ölmeden yalnız bırakılmaz mıydı bir can? Ölmeden öldürmez miydi ki; Deli bir sevda? Ben kaç geceyi sabah bildim, Kaç sabahı yarım yaşadım güneşsiz. Ben kaç kez öldüm. Okumaya Devam Et
Menü