Sen de parelendin aşkın elinden, Sevda ne belâymış. Oy Çobanoğlu! Çok çektin mi nadanların dilinden? Yaşamak çileymiş. Vay çobanoğlu! Kapıldım giderim aşkın nuruna, Ben de yandım; o Kerem’in nârına, Canın alsa bile nazlı yârine, Âşıklar köleymiş. Hey Çobanoğlu! Almadım dünyadan tek muradımı, Hoyrat eller alevledi odumu, Ozanların meclisinde adımı, Yazıp Okumaya Devam Et

âşıklar derdini kime söylesin? Ağzının içinde dil perişandır. İnsanoğlu kaderine mahkumdur, Feleğin elinde kul perişandır. Gözüm yok dünyalık bir tek heveste, Yusuf gibi kaldım altın kafeste, Kulağım o yâri duyar her seste, Yöre biçaredir; el perişandır. Garipoğlu’m bülbül olsa ötemez, Çaba ile menziline yetemez, Gündüz uyuyamaz; gece yatamaz, Yâr için Okumaya Devam Et