Beyler

Alem mi bozuldu; biz mi değiştik?
Niçin yüzümüze gülmüyor beyler?
Gün görmedik; sefalete alıştık,
Talih bizden yana gelmiyor beyler.

Gün geçtikçe katmerlendi derdimiz,
Önümüz karanlık; ışık ardımız,
Doksan yıldır gelişmekte yurdumuz,
Yırtık büyük yama almıyor beyler.

Dağılmış yuvalar oy bahaneler!
Mazide mi kaldı o şahaneler,
Karnımız doyduysa oh “Daha ne’ler?”
Halkım rahat nedir bilmiyor beyler.

Sabır teli parça parça kırıldı,
Emekler zay oldu; kullar yoruldu,
Garipoğlu’m bir güzele vuruldu,
O da şu halimden bilmiyor beyler.