Yazar: Kadir Mevlâ’m kabul eyle niyazım,
Kullar sakın incitmesin o yâri.
Ona ta yürekten bağlandı özüm,
Diller sakın incitmesin o yâri.
Hayat gülsün; suratını asmasın,
Bülbül dili lâl olup da susmasın,
Acı poyraz gül yüzüne esmesin,
Yeller sakın incitmesin o yâri.
Benim gibi figan ile yanmasın,
Gönül bağı kar borana dönmesin,
Felek yere sırtın vurup yenmesin,
Eller sakın incitmesin o yâri.
Koydum sevdasını kalpte derine,
Kerem bile isyan eder nârına,
Üzülmesin ben ağlarım yerine,
Seller sakın incitmesin o yâri.
Dert görmesin yaşamının içinde,
Yardım eyle ahirete göçünde,
Ak görmesin yaşlananda saçında,
Teller sakın incitmesin o yâri.
Adı bende saklı; bir sana ayan,
Bu kara sevdayı olmasın duyan,
Garipoğlu’m yurtta gurbet yaşayan,
Yollar sakın incitmesin o yâri.