Yazar: Kadir Mevla’m senden budur dileğim,
Dünyada tutacak dal gönder bana.
Neden uçmaz oldu gönül meleğim?
Kırılmadık kanat, kol gönder bana.
Ağır olur dostun dosta sillesi,
Temelden yıkıldı gönül kalesi,
Aldatmadan kör şeytanın hilesi,
Hep seni anacak dil gönder bana.
Huzura varmaya yüzüm yok amma,
Rahman ve Rahim’sin kula daima,
Her yanım karanlık: her şey muamma,
Sonu aydın olan yol gönder bana.
Sinemde kanayan yaram sarmaya,
Şu nefsimin inadını kırmaya,
Dost bağından gonca güller dermeye,
Böyle bir kudretli el gönder bana.
Garipoğlu gayrı dilim dönmüyor,
Ekmek aşım hiç içime sinmiyor,
Derdim çok ya her insana denmiyor,
Hamurdan vefalı kul gönder bana.