Dostlar bu da ahir zaman fitnesi, Cahil edep erkan yol öğretiyor. Yıkıldı bak insanlığın kalesi, Sinekler arıya bal öğretiyor. Hatır gönül bilmez; haldan anlamaz, Sevgiden anlamaz; dilden anlamaz, Çiçekten anlamaz; dalden anlamaz, Kimi bahçivana gül öğretiyor. Hüküm verir olmuş insan insana, Bir gözüyle şaşı bakar Kur’ana, Nasip almamışlar gönülden yana, Okumaya Devam Et
Olura olmaza sokağa çıkma, Evde kal Türkiye’m nolur evde kal. Düşün aileni canını yakma, Evde kal Türkiye’m nolur evde kal. Ölüm kol geziyor yanıbaşında, Güzel düşün güzeli gör düşünde, Bir musibet döner durur başında, Evde kal Türkiye’m nolur evde kal. Ölüm genç ihtiyar tanımaz alır, Bu dünyada eden ettiğin bulur, Okumaya Devam Et
Vallahi yatacak yerin yok senin, Evimize tıktın bizi Corona. Hırs almış gözünde nurun yok senin, Ateşlerde yaktın bizi Corona. Vuhan Çin’den ital ettik biz seni, Dilimize destan ettik biz seni, Yaradana haval’ettik biz seni, Hasta edip yıktın bizi Corona. Otuz günde on binlerce can aldın, Garip’im ömründe kötü nam aldın, Okumaya Devam Et
Dünya denen iki kapılı handa, Perperişan geze geze yoruldum. Gönül feryat eder sarhoş bedende, Dertli bağrım eze eze yoruldum. Çiban olmuş yaralarım sızılar, Kara imiş kaderimde yazılar, Bitmez oldu yüreğimde arzular, Şu canımdan beze beze yoruldum. Tükenmiyor aşıkların elemi, Kerem dahi çekmez benim çilemi, Garip’im elimde sevda kalemi, Dertlerimi yaza Okumaya Devam Et
Yetmedi mi şu feleğin oyunu? Kargayı kondurdu gülün dalına. Haram etti ekmeğini, suyunu, Zehir kattı soframızın balına. Yükleyip sırtıma hasret yükünü, Kırdı umut dallarımın kökünü, Irak etti bana benden yakını, Attı beni aşkın susuz çölüne. Hep yolları birbirine dolaşan, Yıllar yılı kaderiyle güreşen, Gönlü yara bahtı permeperişan, Hele bakın bu Okumaya Devam Et
Tarih oldu yiğitlik; çakal doldu er meydanı. Unutuldu sevdalar; hazin kaldı yar meydanı.
Ey sevdiğim! bu günlerde bir başka, Dolup dolup taşıyorsun. ne iştir? Tipi değmiş gibi gönül dağına,
öyle bir zamandayız ki Allahım, cahil bile meydan okur âlime. çoğaldı dağ oldu benim günahım,
Yazar: garip mehmet Yar adıyla başlayayım sözüme, Gülsüz bağda bülbül ötmez; kurbanım. Sözü önce söyleyeyim özüme, Yoksa kalpden kalbe gitmez; kurbanım. Sen senin olmazsan; dertlerin biter, Varını, yoğunu mürşidine ver, Ustanın elinde kütük ol; yeter, Teslim olan zarar etmez; kurbanım. Güvenme kendine; ben oldum diye, Pişenler, “hamım.” der; bir düşün niye, Tövbe lazım; Okumaya Devam Et