Ey sevgili! Sen bülbül kafesindesin; Ben sonu gelmez; uçsuz bir yalnızlığın hücresindeyim. Senin aşkına pervane güllerin, Benim acıya, gözyaşına şerbetli yüreğim var. Senin güldüğünde yanaklarını dolduran; Baktığında aşıkları mestane eden Okumaya Devam Et
Ne yarenim kaldı; ne de sırdaşım, Ben kendi kendime yaşarım anne. Dertten kurtulmuyor biçare başım, Her türlü çileyi taşırım anne. Bir türlü bitmiyor derde merağım, Yada yakın iken dosttan ırağım, Okumaya Devam Et
Yazar: garipmehmet Acep kıyar m’ola? Dost olan dosta, Gül sinem üstüne ok vurma benim. Anamdan doğalı ciğerim hasta, Bir de dallarımı sen kırma benim. Evvel Mecnun idim; Kerem’e döndüm, Yunus ocağında kül Okumaya Devam Et