Yeter gayrı uyuduğun Müslüman,
Bu gafletin sonu gelmesin mi hiç?
Suriye, Filistin, Irak toz duman,
Ümmetin çilesi dolmasın mı hiç?
Başımız kurtulmaz dertten; telaştan,
Kimimiz bihaber tatlı bir aştan,
Çocuk, yaşlı, kadın vuran savaştan,
Bu dünya nihayet bulmasın mı hiç?
Her gün yaprak yaprak alınır özün,
Neden bunca zulme kapalı gözün?
Kalmadı dünyada geçer bir sözün,
Mü’minin kıymeti olmasın mı hiç?
Her gelen gün arttı derd-ü gamımız,
Harabeye döndü Bağdat, Şam’ımız,
Su aldıkça battı iman gemimiz,
Bunlara dur diyen kalmasın mı hiç?
Garipoğlu’m bilir Hakk niyetini,
Rabbim bizden alma hidayetini,
Sinemizde biten ayrık otunu,
Gönüller aşk ile yolmasın mı hiç?