Yazar: Geceler aşığın belası derler,
Uyku nedir bilmez gözü aşığın.
Sanki cehennemdir bastığı yerler,
Dinmez bedeninden sızı aşığın.
Kimi zaman mecnun gibi del’olur,
Şirin diye dağlar delen el olur,
Kamber olup bir Arzu’ya kul olur,
Kerem sazı, bülbül sözü aşığın.
Dağ dağa kavuşsa aşık kavuşmaz,
Gam kasavet hiç başından savuşmaz,
Akîl insan her insanla savaşmaz,
Bir ahde kavidir özü aşığın.
Temelden yıkılır gönül direği,
Gurbet eller olur en son durağı,
Bin bir yerden parelenir yüreği,
Sevdi ise vicdansızı aşığın.
Ne göz görür ne de kulak işitir,
Her nefeste ne destanlar yaşatır,
Yaz gününde hastalanır üşütür,
Kışa benzer her temmuzu aşığın.
Garipoğlu razı olur kadere,
Düşse bile en onulmaz kedere,
Güler görünse de dosta ellere,
Ebediyen gülmez yüzü aşığın.