Yazar: Sen de parelendin aşkın elinden,
Sevda ne belâymış. Oy Çobanoğlu!
Çok çektin mi nadanların dilinden?
Yaşamak çileymiş. Vay çobanoğlu!
Kapıldım giderim aşkın nuruna,
Ben de yandım; o Kerem’in nârına,
Canın alsa bile nazlı yârine,
Âşıklar köleymiş. Hey Çobanoğlu!
Almadım dünyadan tek muradımı,
Hoyrat eller alevledi odumu,
Ozanların meclisinde adımı,
Yazıp bir kenara; koy Çobanoğlu.
Sümmani, Reyhani, Dertli, Emrah’ı,
Şenlik’in de hiç dinmedi Eyvahı,
Seyrani, Mahzuni,; ozanlar şahı,
Hangisi şad oldu? Say Çobanoğlu.
Şu Garipoğlu’nun bitmez kederi,
Hiç görmedi; sevdiği o didarı,
Gör ki gerçek sevenlerin kaderi,
Gurbette sılaymış. Ey Çobanoğlu!