Yalnız Yürek

Sen de sevmişsin bir zaman; Yanık yanık türküler dinlemişsin.
Ağıtlar mırıldanmışsın; kavuşamadığın sevgilinin ardından.
Kızılırmak aksın aksın durulsun,
Niye ben seveyim eller sarılsın.
Ah be yalnız yürek! Kaç gece ağladın ıssız gecede.
El içinde ağlamak yakışır mı adama?
Parça parça dökülmek; ilmek ilmek sökülmek sığar mı erkekliğe?
Kurşun gibi taşımak acıyı.
Kaderimiz bir miydi seninle?
Alın yazımız kara mıydı? be yalnız yürek!
Ben de ağlar yazıyorum sana, seni anlatan satırları.
Şimdi, sana mezar, bana gurbet; bana sürgün ankara.
Madem bir yazılmış kader bize.
Söyle, beni de bulsun; seni bulan kaza kurşunu.
Beni de al yanına be yalnız yürek!
Sana mezar Ankara; bana mezar bile olmasın.
Hücre hücre bölüneyim; savrulayım her yana.
Zaten yaşayan ölüyüm ben; asla buluşamadığım yarin ardından.
Bırak, deli bir şairin uydurma bir şiiri sansınlar hikayemizi.