Bir yaram var idi; bak bin bir oldu,
Sarmaya ne doktor ne hekim gelir.
Has bahçemde gülüm açmadan soldu,
Dermeye ne doktor ne hekim gelir.
Sinemde yaralar çibana döndü,
Karardı güneşim umudum söndü,
Hasret-i yar ile yüreğim yandı,
Görmeye ne doktor ne hekim gelir.
Çığrışır bülbüller ahuzarımdan,
Dağlar duman duman aşk-ı narımdan,
Bir haber getirip nazlı yârimden,
Vermeye ne doktor ne hekim gelir.
Kırılmış kalemim; kurumuş dalım,
Dikenli tel sarmış; kapanmış yolum,
Garip’im kim bilir derdim ahvalim,
Sormaya ne doktor ne hekim gelir.