Dünya dedikleri garip diyarın,
Baharı bir başka; güzü bir başka.
Eşref-i mahlûkat denen insanın,
Duruşu bir başka; özü bir başka.
Dost dostuna kırgın olmaz; küs olmaz,
Gâfillerde sevda olmaz; yas olmaz,
Âriflerin yüreğinde pas olmaz,
Sükûtu bir başka; sözü bir başka.
Garip’im gönlümü sevdaya salan,
Bir tek gülüşüyle kalbimi çalan,
Bütün dertlerimin dermanı olan,
O yarin edası nazı, bir başka.